Τα νιάτα τα μπερμπάντικα

// // Leave a Comment
Κατερίνα Γκαράνη
Πού τα ξέρω αυτά τα δύο ανέμελα παιδιά της φωτογραφίας;! Κάτι μου θυμίζουν κάτω από τα παχιά γένια της επανάστασης και πίσω από τα χίπικα γυαλιά αυτές οι δύο μούρες. Από πού ξεκινάει ο άνθρωπος: από την επανάσταση του ροκ, από την λέρα των φθηνών ρούχων, από το ανέμελο μαλλάκι και πού καταλήγει: σε γενοκτονίες λαών, σε γκόμενες και σε υψηλά αξιώματα.
Και εκεί που νομίζεις ότι το πέρασες και αυτό, ότι ο Μπιλ έγινε καλός οικογενειάρχης, ότι η Χίλαρυ θα ζήσει με την ήττα ως σύζυγος και ως πολιτικός, ξαφνικά ξαναπετάγονται σαν πορδή απ’ το βρακί. Μήνυμα έστειλε ο πρώην πρόεδρος του Πλανήτη, Μπιλ Κλίντον, με πρόταση: «Η Χίλαρυ θα είναι μία ικανότατη υπουργός Εξωτερικών του προέδρου Ομπάμα». Αυτό το ζητάει βέβαια, εφόσον η Χίλαρυ έχει αποδείξει πόσο καλή πολιτικός ήταν στον προεκλογικό αγώνα αφού συσπείρωσε όλες τις κερατωμένες συζύγους της Αμερικής. Με λάβαρο το κέρατο έκανε θαύματα! Θαύματα υπόσχεται ο σύζυγός της ότι μπορεί να κάνει και ως υπουργός των Δημοκρατικών (θέση που κατείχε επί Κλίντον η μακελάρισσα Μαντλίν Ολμπράιτ).
Μέρα που’ ναι σήμερα, 17 Νοέμβρη του δημοκρατικού έτους 2008, βλέπω αυτές τις δύο φατσούλες που ορίζουν την τύχη του Κόσμου και θυμάμαι κάτι άλλες φατσούλες που με τα ανέμελα μαλλιά και τα αμπέχονα, φτιάξαν τον χάρτη της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, μπορεί όχι με γενοκτονίες και κέρατα, αλλά με μίζες, φυλακές, κάμερες, λαμογιές, αμφισβήτηση συνόρων, ξύλο σε συνταξιούχους, ξύλο σε νέους, ξύλο ακόμα και στις ανείπωτες ελπίδες όλων των καταπιέσμενων «ελεύθερων» πολιορκημένων Ελλήνων.